LC 00926

Delta areas and coastal areas in particular become busier and busier. The challenges uitdagingen in die gebieden worden groter en groter: er wordt gewerkt (industrie), gerecreëerd, gewoond en voedsel geproduceerd waarbij bij de verdeling van functies ook rekening gehouden moet worden met de toenemende wereld bevolking (vraag naar zoet water, energie en voedsel) en klimaatverandering (veiligheid). Het benutten van de kustregio’s door mensen heeft ook een plafond: de draagkracht van een (deel-)watersysteem. In het Living Lab Oosterschelde manifesteren zich ook deze schijnbaar tegenstrijdige conflicten. De Oosterschelde is een nationaal park. Aan de andere kant is het van oudsher een schelpdier-productiegebied. Daarnaast biedt het potentie voor nieuwe vormen van voedselproductie in zout water, zoals wieren. Vanuit de technocratische natuurbeheer-wet benadering, lijkt er weinig ruimte voor innovaties in voedselproductie, energieopwekking of andere vormen van ruimtegebruik te zijn. De draagkracht van het systeem met name limiteert innovaties. Draagkracht (carrying capacity) is echter geen eenduidig begrip, en kent verschillende verschijningsvormen (economische, productie en ecologische draagkracht) op verschillende ruimtelijke schalen. Er lijkt meer ruimte (letterlijk en figuurlijk) voor slimme combinaties van functies (veiligheid door middel van het Building with Nature-concept, aquacultuur en recreatie) op specifieke locaties te zijn. Deze nieuwe concepten van ruimtegebruik moeten verder vorm gegeven worden in technische, bestuurlijke en beleidsmatige zin. Ook met oog voor de koppeling binnen- en buitendijks. Toepassing op concrete deelgebieden (Schelphoek, Kom, Noordelijke Tak).