IKH S2/nl-informal

(Sylvie neemt hier het voortouw)

Overzicht

In samenhang met de keuze om je werkgever te informeren, ligt de keuze om je collega’s te informeren. Soms zijn naaste collega’s al (deels) op de hoogte maar dit is niet altijd het geval. En als je het naaste collega’s vertelt, mogen zij het dan verder vertellen of liever niet. Als je dit liever niet hebt kan dat hen soms weer in ongemakkelijke situaties brengen.

(Je collega’s zullen waarschijnlijk schrikken als ze het nieuws over jouw diagnose vernemen. Hoe belangrijk is de betrokkenheid van je collega’s?)

Het 'delen' van de diagnose is méér dan het gewoon communiceren. Wat zal de impact zijn voor jezelf na het vertellen van de diagnose?

• Zal dit niet te confronterend zijn?
• In hoeverre wil je dat je collega's betrokken zijn en betrokken blijven?
• Misschien ben je wel klaar om te vertellen maar heb je angst voor de reacties, de vele vragen,... maar wil en kan je wel antwoorden op de vragen?
• Hoe zouden de collega's reageren als jij zelf de diagnose niet vertelt?
• ...

Dit zijn allemaal mogelijke vragen die door je hoofd kunnen spoken en je voor grote dilemma's stelt. Wil je zelf je collega’s informeren over je ziekte of wil je dat iemand anders dit voor je doet of wil je dit helemaal niet delen?

Handelingsopties

We zijn allemaal unieke personen met elk ons eigen noden en behoeften. Afhankelijk van jou noden en behoeften, kan je zelf beslissen op welke manier je de diagnose wil delen.

Ik deel mijn diagnose zelf met mijn collega’s 

“Als de communicatie vanuit de persoon er is, dan zie je ook dat het toch allemaal wat beter in te schatten is, en dat de collega’s weten waar ze aan toe zijn.”

Ik wil dat iemand anders mijn collega’s op de hoogte brengt  

Het is best mogelijk dat je de behoefte niet hebt of er niet klaar voor bent om de confrontatie met de collega's aan te gaan en de diagnose met hen te delen.

1. Je kiest ervoor om de werkgever de communicatie te laten doen

Door de privacywetgeven kan je werkgever niet zomaar de diagnose delen aan de collega's van de zieke werknemer. Je moet je werkgever dus expliciet de toestemming geven. De band met je collega's kan het enerzijds 'gemakkelijk' en anderzijds 'moeilijk' maken. Je band is misschien niet even sterk met al je collega's. Het is daarom ook belangrijk om na te denken over wat je expliciet door je werkgever laat communiceren naar de collega's. Geef aan je liever even tot rust komen of dat je open staat voor contact. Het is bij dit laatste ook goed om aan te geven op welke manier je collega's je mogen contacteren (telefoon, mail, sms, videobellen, bezoek,...) en hoeveel.

Bij een mail kan je zelf bepalen wanneer je deze bekijkt en beantwoord. Een telefoon kan je overvallen en is moeilijker om te negeren. Denk hier voor jezelf goed na wat jij wil.

2. Je kiest ervoor om één collega te informeren en die dan verder de communicatie naar de andere collega's doet

Is de kloof tussen de werkgever, jezelf en jouw collega's net iets te groot of heb je het gevoel dat de communicatie niet zal worden doorgegeven op de wijze zoals jij het zou willen. Het hoeft niet altijd de werkgever te zijn die je collega's op de hoogte stelt. Misschien heb jij wel een vertrouwenspersoon op je werk waar jij je goed bij voelt. Een persoon waarvan jij vindt dat deze jouw boodschap naar de collega's kan doorgeven op een manier zoals jij dit zou doen. Jij kan hier perfect vragen of deze persoon dit wil vertellen aan de collega's. Het zal ook belangrijk zijn om duidelijk af te spreken wat er wel en niet kan worden verteld. Geef ook aan of je wil gecontacteerd worden of liever nog even tot rust komt. Ook hier is het belangrijk om goed na te denken over de manier van contactname en frequentie.

3. Ik wil mijn diagnose niet delen met mijn collega's

Je wil misschien geen extra vragen, medeleven,... of je wil privé/werk gescheiden houden. Het kan dus zijn dat je liever niets wil delen met je collega's. Werken betekent meestal ook professioneel samenwerken. Om de professionele samenwerking met je collega's niet in het gedrag te brengen of roddels en onbegrip te vermijden is het heel belangrijk vooraf goede afspraken te maken met je werkgever rond de communicatie over de reden van je (tijdelijke) afwezigheid.

Adviezen

Directe communicatie naar [null collega’s][SP1] 

Jouw ziekte kan ook voor je collega’s directe gevolgen hebben, bijvoorbeeld doordat ze (tijdelijk) taken van je moeten overnemen. Hoe beter ze jouw persoonlijke situatie begrijpen hoe groter de bereidheid zal zijn om jou te ontlasten.

“Ik hoor op een gegeven moment weleens aan een tafel dat ze ontzettend teleurgesteld zijn in de collega’s omdat ze dan vinden dat ze te weinig contact komt vanuit de collega’s, dat ze het idee hebben dat ze vergeten zijn. Dan probeer ik ze weleens te spiegelen, dat hoeft geen onwil te zijn dat collega’s het soms heel lastig vinden als ze niet weten van jou waar heb je behoefte aan om dan ook de eerste stap te zetten in het contact. Dan adviseer ik ze ook absoluut, probeer aan te geven waar je behoefte aan hebt. Want vaak zit daar het probleem dat het team op afstand blijft, dat daar de radiostilte zit ook vanuit de medewerker en ze dan het heel… laten we haar maar met rust laten want ze zit er waarschijnlijk niet op te wachten en van allebei de partijen niet weten wat de behoefte is”

Reacties op het delen van de diagnose

Het vertellen van de diagnose kan ook voor anderen schokkend nieuws is. Mensen gaan met je meeleven en willen weten hoe het met je gaat. Dit kan prettig zijn, maar als je liever even met rust gelaten wilt worden is het raadzaam om dat gewoon te zeggen. Probeer aan te geven wat je daar zelf prettig in vindt.

---

[SP1]Link naar thema communicatie