LC 00994

Uit de evaluatie van de pre- en posttests bleek dat zowel bij aanvang als bij afronding van de laatste bijeenkomst van het ALN er door deelnemers is opgemerkt dat het ondanks de waarde van het ALN als netwerkfunctie en het delen van informatie en ontmoeten van elkaar, het toch zoeken was naar concretisering van toepassing van PG(W) in de eigen organisatie. De volgende vragen werden aan de ALN-deelnemers voorgelegd. 

1. Hoe heb jij procesmatig de ALN-bijeenkomsten ervaren?
2. Hoe heb je het buddysysteem ervaren? Wat was hier de meerwaarde van? 
3. Wat zou je advies zijn om dit -concreet- in de toekomst te kunnen verbeteren (zodat je dit ook van harte zou aanbevelen aan anderen)?
4. Iedereen deed dat uit een verschillende rol (adviserend/leidinggevend). Hoe heb je co-creatie ervaren binnen het ALN?  

De deelnemers uit het ALN vertrokken ieder vanuit een andere rol/positie. Ook hun vertrekpunt was verschillend als het gaat om verwachtingen en leerdoelen. De samenwerking binnen het ALN werd gezien als een meerwaarde doordat het ALN ervoor zorgde als “stok achter de deur” om erbij te zijn en dan elkaar te ontmoeten. Wat vooral gewaardeerd was, is de ruimte die werd gecreëerd tijdens de ALN-bijeenkomsten om aan te sluiten bij de behoeften die op dat moment aanwezig was bij de deelnemers. Soms was dit zoekend, en niet altijd was duidelijk wat het doel of programma was van die dag. Na tussentijds te evalueren werd hier een verschil in opgemerkt door de deelnemers. De besprekingen en reflecties in de vorm van intervisie op de eigen casuïstiek werden door alle deelnemers als zeer waardevol gevonden. Dit maakte de vraag en behoefte concreet en zorgde voor een lerend netwerk: door en met elkaar leren.  

Quote deelnemer ALN:

“Meer zoals de laatste bijeenkomst, qua verwachtingsmanagement door en met elkaar leren, intervisie-achtig en werkende met casuïstiek. Hierdoor werd het concreter en ook meer toegespitst op het werkgeverschap.” 

Platform Teamly heeft hier ook positief aan bijgedragen doordat daarmee voor een besloten groep van ALN-deelnemers een digitale afgesloten ruimte werd gecreëerd en waar informatie met elkaar gedeeld en op gereageerd kon worden.  

Buitenom de bijeenkomsten van het ALN werden ook nog andere activiteiten georganiseerd zoals fieldlabs en een themabijeenkomst “Vraag maar raak!” met verschillende experts. Dit werd wisselend ontvangen door de deelnemers. Sommige deelnemers vonden het extra aanbod buitenom de reeds geplande bijeenkomsten te veel, waardoor het ook als ingewikkeld werd ervaren; de rode draad ontbrak.  

Quote deelnemer ALN:

“Heel verschillend, soms een inspirerende spreker, soms intervisie. Onduidelijk wat de rode draad was, maar gewoon eigen koers gevaren. Ik kon elke keer iets ophalen uit de bijeenkomsten.” 

Andere deelnemers zagen dit als meerwaarde en als kans om nieuwe ideeën op te doen en andere mensen buitenom het ALN te ontmoeten. Meer structuur en duidelijkheid qua doel en verwachtingen van de bijeenkomsten, zowel ALN als de extra bijeenkomsten, werd door de meerderheid als verbeterpunt aangegeven. 

Tot slot werd binnen het ALN een buddysysteem gehanteerd waarbij twee deelnemers aan elkaar werden toegewezen. Het idee hierachter was dat deelnemers buiten de bijeenkomsten contact met elkaar zouden zoeken over de eigen voortgang omtrent PGW en elkaar hierin op weg konden helpen. De deelnemers gaven aan dat hier niet actief gebruik van is gemaakt. Zij zagen hier zeker de meerwaarde van in, maar een buddyschap dient op een natuurlijk wijze tussen de deelnemers te horen ontstaan omdat dit anders te geforceerd plaatsvindt en niet het gewenste effect heeft. 

Quote deelnemer ALN:

“Dat is eigenlijk meer spontaan ontstaan. Dat je in gesprek gaat met mensen en dat je geeft en neemt. Ik heb met een aantal deelnemers een paar mooie gesprekken gehad, met de vaste mensen die er vaak waren. Daar heb je toch wel iets mee opgebouwd. Die gaven ook donderdag nog aan, we moeten dit contact niet verliezen dus dat is gewoon heel erg leuk. Dus ja, toen dat werd voorgesteld dat buddysysteem ben ik dat ook weer heel snel vergeten, bij mij ontstaat dat spontaan wel. Dat vindt zichzelf wel, ik weet bij wie ik terecht kan als ik vragen heb.” 

Advies voor een volgend ALN is: elke deelnemer brengt een eigen vraagstuk in, concreet bij de eigen casus houden, gebruik maken van intervisies, niet te veel theorie, maar wel lezingen toegespitst op werkgeverschap ter inspiratie en praktische handvatten. De verschillende en afwisselende werkvormen blijven hanteren met ruimte voor ieder zijn inbreng. Maak duidelijke afspraken met elkaar en blijf dit terugkoppelen indien nodig. Vooraf duidelijk doel formuleren, verwachtingen uitspreken; het is niet alleen een haalcultuur, het is geven en nemen en inhoud van de ALN-bijeenkomsten vooraf delen zodat deelnemers zich hierop kunnen voorbereiden. Bij de laatste bijeenkomst pitches houden door deelnemers: welk inzicht is opgedaan, wat heeft men kunnen bereiken, waar liep men tegenaan en wat hielp. Deze inzichten meenemen voor het vervolg. 

Quote deelnemer ALN:

“Je zou misschien op het eind... dat je dan bijvoorbeeld pitches doet op zo’n laatste ALN en dat mensen dat van tevoren ook al weten. Dat bedoel ik meer met een programmaatje... de laatste bijeenkomst heb je even een korte pitch of presentatie van waar ben je nou echt tegenaan gelopen en wat was helpend? Dus dat je ook in je inzichten en dat je vanuit die nulmeting of vanuit die eerste test, en ook op het laatst weet van dit heb ik kunnen bereiken. En ook al is het iets kleins, dat maakt dan niet uit, maar dan ga je daar misschien ook wat meer naar toewerken.”