Overzicht

De evaluatie van het eerste ziektejaar is een formeel moment, een verplicht onderdeel uit de Wet verbetering Poortwachter. Je bespreekt niet alleen met je werkgever hoe het eerste ziektejaar is verlopen, maar je hebt ook een gesprek met de bedrijfsarts. De bedrijfsarts zal daarna een advies opstellen voor de werkgever. In dit advies beschrijft de bedrijfsarts de mogelijkheden die je naar verwachting hebt om het werk weer te hervatten.

Handelingsopties

(On)voorbereid het gesprek ingaan

Niet iedereen begint even goed voorbereid aan het gesprek met de bedrijfsarts. Je kan er niet automatisch vanuit gaan dat je door de bedrijfsarts of je werkgever geïnformeerd wordt over het doel van het gesprek.

Werknemer: “Ja op een gegeven moment had ik een gesprek en dat was zo bizar toen begon hij in een keer over het eerste en het tweede spoor en toen zei hij dan kijk je maar even op de UWV site.”

Werknemer: “Bij mij heeft de bedrijfsarts dat allemaal netjes uitgelegd.” 

Het gesprek serieus nemen

Dat wat jij vertelt tegen de bedrijfsarts is van cruciaal belang; daar wordt het advies op gebaseerd.

HR-adviseur: “Kijk, de medewerker voelt zelf het beste hoe het met hem of haar gaat. En die vindt het soms lastig om aan te geven wat kan wel en wat kan niet en de een gaat over de grenzen heen en de andere juist niet dus dan is het soms weleens goed dat een bedrijfsarts daar weleens iets van zegt. Maar het belangrijkste is, de medewerker die weet hoe hij zicht voelt dus daar zal je uiteindelijk mee aan de slag moeten. En dat is ook de vertaalslag die de bedrijfsarts maakt want die luistert ook naar het verhaal van de medewerker.”

Werknemer: “Ik had wel het idee dat hij mij begreep, maar elke keer als ik het rapport las bleek dat niet zo te zijn. Ik heb daar wel steeds melding van gemaakt als hij me belde. Het was een aardige man hoor, maar dan stond er in zo’n rapport bijvoorbeeld dat ik drie kilometer kon lopen, maar dat kon ik helemaal niet. Ik was al blij als ik 500 meter kon lopen.” 

Je kunt er niet per definitie vanuit gaan dat de bedrijfsarts op de hoogte is van alle details over jouw gezondheidssituatie.

Werknemer: “Bij iedere nieuwe persoon waar ik mee te maken kreeg heb ik iedere keer opnieuw gelijk tegen gezegd wat ik heb. En ik vind dat de tegenpartij heus wel kan vragen: ‘Wilt u misschien vertellen wat u heeft?’.” 

Advies

Wees je bewust van de mogelijke consequenties

Wees je ervan bewust dat het gesprek consequenties kan hebben voor het verdere verloop van het re-integratietraject en voor de aanvraag van een eventuele arbeidsongeschiktheidsuitkering.

HR-adviseur: “En als er echt geen benutbare mogelijkheden zijn dan moet de bedrijfsarts daar wel een uitspraak over doen. Dus dat is wel iets wat het UWV dan weer… stel dat de leidinggevende en de medewerker zelf zouden bepalen, nou er is absoluut niks mogelijk, en zeker als het wat verderop in het traject komt, dan is het wel belangrijk dat de bedrijfsarts dat ook steunt en dat hij dus ook echt uitspreekt, nee er zijn inderdaad geen benutbare mogelijkheden want dat ontslaat je op dat moment ook van re-integratie activiteiten. Dus dat vind ik altijd wel een belangrijk aspect van de bedrijfsarts.”

HR-adviseur: “Het kan de klap verzachten als een medewerker zich niet twee jaar hoeft voor te bereiden voor een IVA. De medewerker weet al dat het niet meer langer gaat, dus het kan helpen om die klap eerder te krijgen en niet pas na twee jaar. Het is bij de bedrijfsarts natuurlijk met kennis van het medische dossier vast te stellen, heeft iemand nou duurzaam geen benutbare mogelijkheden meer? Zolang iemand in behandeling is, blijft de gedachte dat het beter zal gaan en dat er misschien weer loonwaarde in beeld komt. Maar als het echt duidelijk is, kun je gewoon zeggen het lukt niet meer. Dan hoef je geen re-integratie dossier meer op te stellen. Dan hoef je ook niet meer naar de bedrijfsarts en scheelt het veel verplichtingen en onzekerheid.” 

Een heel concreet advies van de bedrijfsarts kan het zoeken naar andere oplossingen tegenwerken.

HR-adviseur: “Re-integratie is niet zo zwart wit. Het is echt zoeken, uitproberen, dus op het moment dat een bedrijfsarts heel strak in zijn advies gaat zitten en dat ook heel concreet gaat maken dan kan het zijn dat de re-integratie daardoor wel wat moeilijker wordt.”

Overweging

Alleen het voeren van het gesprek kan voor werknemers al een enorme belasting zijn.

Werknemer: “Ik heb wel eens dat ik moet tranen. Als ik die verhalen hoor dan komt het weer terug. Ik ben wel heel open, maar soms is het ook wel eens teveel. De laatste drie weken waren zo druk. Ik moest weer naar de bedrijfsarts, en dan komt ook de verzuimcoach en mijn leidinggevende er weer bij kijken. Afgelopen maandag vroeg mijn leidinggevende of ik in een rooster wilde zetten hoe ik mijn uren wilde opbouwen. Het was gewoon teveel weet je wel.”

Werknemer: “Ik had het met de bedrijfsarts in het eerste jaar dat ik ziek was. Dat ging via zoom, dat ging altijd verkeerd. Dat was elke keer drama. Daarna werd ik steevast gebeld, een uur daarna. Ja, want dan hadden ze al een rapport gestuurd en vroegen ze of ik dat even wilde doorlezen en dan was ik een hele middag kwijt. En dat was zwaar. Ze denken dat je nog van alles kan.”