LC 00496: verschil tussen versies

Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Een belangrijke vraag die gesteld moet worden is of met CSH (of met kritisch systeemdenken in het algemeen) veranderingen daadwerkelijk tot stand kunnen worden gebracht. Met een kritische, fundamentele blik is het antwoord op deze vraag nee. Het gebruik van CSH op zich is geen garantie voor succes, maar de kansen op succes nemen door het gebruik van CSH wel aanzienlijk toe.
An important question that needs to be asked, is whether changes can really be made with CSH (or critical systems thinking in general). With a critical, fundamental view the answer should be ‘not necessarily’. Using CSH is, in itself, no guarantee for success, but the chances for success do increase substantially when CSH is used.


Vanuit een positieve insteek kan worden gesteld dat door elkaars perspectieven kritisch te onderzoeken, men inzicht in en hopelijk respect krijgt voor de mogelijkheden en onmogelijkheden van een rol die men in een situatie moet spelen. Als daarbij door kritische reflectie ook de ruimte voor verandering wordt vergroot, dan is er al veel gewonnen. Desalniettemin heeft de CSH-aanpak beperkingen.
From a positive perspective, it can be posed that by critically examining each other’s perspectives, one should get insight into and, hopefully, respect for the possibilities and impossibilities that belong to a role that one has to play in certain situations. If critical reflection also increases the room for change, then that is already quite an accomplishment. Nevertheless, the CSH approach has its disadvantages.
* CSH verklaart niet hoe ideeën zijn ontstaan, dat wil zeggen hoe aannames en overtuigingen tot stand zijn gekomen en hoe machtsstructuren zijn ontstaan en in stand worden gehouden.  
* CSH does not explain how ideas were formed, i.e. how assumptions and convictions have come into being and how power structures have evolved and how they are maintained.  
* Waarom zou een machthebber meedoen in een dialoog met alle betrokkenen? En als een machthebber al meedoet: wat gebeurt er als hij zich op morele gronden aangesproken moet voelen maar dit niet doet? CSH biedt alleen de mogelijkheden om machthebbers op morele gronden te wijzen op tekortkomingen, maar verschaft niet de middelen om daarop te handelen.  
* Why should people in power participate in a dialogue with all stakeholders? And if someone in power even were to participate: what would happen if they should feel morally responsible, but they do not? CSH only offers possibilities to point out shortcomings to the powers that be, but not the means to act upon this.  
* CSH kan niet omgaan met situaties waarin mensen in een bepaalde richting worden gedirigeerd. Dit kan al snel leiden tot terugtrekkende bewegingen van belanghebbenden, waarmee de dialoog vroegtijdig wordt gesloten.
* ·CSH cannot deal with situations in which people are directed in a certain direction. This can quickly lead to stakeholders withdrawing, which results in a premature ending of the dialogue.
* CSH kan voor sommige belanghebbenden lastig te gebruiken zijn, bijvoorbeeld in het geval van gebrekkige taalvaardigheid. Andere betrokkenen kunnen van dit gegeven gebruikmaken, waarmee juist het tegenovergestelde wordt bereikt van het idee van een gelijk speelveld.
* CSH can, for some stakeholders, be hard to use, for example in case of limited language skills. Other stakeholders can use this and then the opposite of the idea of a level playing field is achieved.
Een gelijk speelveld is niet altijd af te dwingen, vooral niet als een moreel appèl op machthebbers geen effect sorteert. Een hogere macht is dan nodig om de belanghebbenden aan tafel te krijgen. Zie {{Internal link|link=LC 00346|name=Sociale Theorie|dialog=process-linkpage-dialog}}.
A level playing field cannot always be enforced, especially when a moral appeal to the powers that be does not have a result. In that case, a higher authority is needed to get the stakeholders round the same table. See {{Internal link|link=LC 00346|name=Social Theory|dialog=process-linkpage-dialog}}.


{{LC Book config}}
{{LC Book config}}
Regel 21: Regel 21:
|Show VE button=Ja
|Show VE button=Ja
|Show title=Ja
|Show title=Ja
|EMM access control=Access:We got to move,
}}
}}
{{LC Book additional
{{LC Book additional
|Preparatory reading=LC 00498,
|Preparatory reading=LC 00498
|Continue reading=LC 00493,
|Continue reading=LC 00493
}}<accesscontrol>Access:We got to move</accesscontrol>
}}

Huidige versie van 1 dec 2020 om 14:09

An important question that needs to be asked, is whether changes can really be made with CSH (or critical systems thinking in general). With a critical, fundamental view the answer should be ‘not necessarily’. Using CSH is, in itself, no guarantee for success, but the chances for success do increase substantially when CSH is used.

From a positive perspective, it can be posed that by critically examining each other’s perspectives, one should get insight into and, hopefully, respect for the possibilities and impossibilities that belong to a role that one has to play in certain situations. If critical reflection also increases the room for change, then that is already quite an accomplishment. Nevertheless, the CSH approach has its disadvantages.

  • CSH does not explain how ideas were formed, i.e. how assumptions and convictions have come into being and how power structures have evolved and how they are maintained.
  • Why should people in power participate in a dialogue with all stakeholders? And if someone in power even were to participate: what would happen if they should feel morally responsible, but they do not? CSH only offers possibilities to point out shortcomings to the powers that be, but not the means to act upon this.
  • ·CSH cannot deal with situations in which people are directed in a certain direction. This can quickly lead to stakeholders withdrawing, which results in a premature ending of the dialogue.
  • CSH can, for some stakeholders, be hard to use, for example in case of limited language skills. Other stakeholders can use this and then the opposite of the idea of a level playing field is achieved.

A level playing field cannot always be enforced, especially when a moral appeal to the powers that be does not have a result. In that case, a higher authority is needed to get the stakeholders round the same table. See Social Theory.
























Overgenomen van "https://projectenportfolio.nl/wiki/index.php?title=LC_00496&oldid=74803"